Spotkanie autorskie z Witoldem Gadowskim

Biografia

Witold Franciszek Gadowski - polski dziennikarz, publicysta, pisarz i poeta. Absolwent psychologii na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie.

W latach 80. członek Niezależnego Zrzeszenia Studentów i twórca podziemnego klubu politycznego „Okop”. Członek założyciel Małopolskiego Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”. Dziennikarz „Czasu Krakowskiego” i reporter śledczy „Gazety Polskiej”. W latach 90. korespondent wojenny na Bałkanach. Organizator konwojów z pomocą dla ofiar wojny w Kosowie. W 1991 kandydował do Sejmu z listy Porozumienia Obywatelskiego Centrum, a w 1993 z listy Ruchu dla Rzeczypospolitej.

W latach 2000–2002 dyrektor Wydziału Informacji Urzędu Miasta Krakowa i rzecznik prasowy prezydenta miasta Krakowa Andrzeja Gołasia. Specjalista od spraw bezpieczeństwa i reformy policji, znawca problematyki działania tajnych służb. Autor tekstów na temat działalności rosyjskich służb specjalnych FSB, SWR i GRU na terenie Polski.

Wieloletni dziennikarz telewizji TVN, gdzie był reporterem programu „Superwizjer”. Od 1 stycznia 2007 do 20 stycznia 2009 dyrektor krakowskiego oddziału Telewizji Polskiej. Jeden z pomysłodawców widowiska publicystycznego Cienie PRL-u emitowanego od 2008 w TVP1 oraz Małopolskiej Nagrody Filmowej „Trzy Korony Małopolski”. Do maja 2010 pracował w TVN w Krakowie. Wraz z Przemysławem Wojciechowskim zrealizował cykl reportaży pt. „Tragarze śmierci”, opowiadający o współczesnym terroryzmie. Równocześnie powstała napisana wraz z Przemysławem Wojciechowskim książka pt. „Tragarze śmierci. Polskie związki ze światowym terroryzmem”, wydana w kwietniu 2010 r.

Od 10 maja 2010 do 12 października 2010 dyrektor TVP1^.

Wykładowca reportażu na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II, dawniej Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie na kierunku dziennikarstwo i komunikacja społeczna.

Autor opowiadań, wierszy, piosenek, publicysta internetowy (na: Salon24, stefczyk.info). Pierwszą swoją powieść „Wieża komunistów” wydał w 2012. Oparta na historii FOZZ, chronologicznie druga część tryptyku. Pierwsza część, „Smak wojny” (premiera: 2013), jak zapewnia autor, jest „powieścią awanturniczą” opisującą losy Andrzeja Brennera w czasie wojny w dawnej Jugosławii – w Kosowie, „…trzecia będzie o Smoleńsku. Chciałbym, żeby ten cykl zakończył się bardzo aktualnie, zmierzeniem się głównego bohatera z tym wszystkim z czym my też się mierzymy – zapowiada autor”. Publikował m.in. w „Rzeczpospolitej”, „Wprost”, „Dzienniku Polskim” i polonijnych gazetach emigracyjnych. Autor dwóch książek publicystycznych „Lokal dla awanturnych” i „Krew nie woda”. wydanych przez wydawnictwo „Replika”.

Prowadzi na portalu internetowym youtube program publicystyczny w formie komentarzy dotyczących aktualnej sytuacji politycznej i społecznej w Polsce i na świecie^. Od grudnia 2012 współpracownik czasopisma „W Sieci”^. Wraz z Maciejem Grabysą reżyser pierwszego w Polsce dokumentu opowiadającego o międzynarodowym rynku handlu ludzkimi organami. We wrześniu 2013 ukazała się jego powieść „Smak wojny” opowiadająca o losach Andrzeja Brennera, bohatera „Wieży komunistów”, w czasie wojny na Bałkanach. Od września 2016 był autorem i gospodarzem programu „Łowca smoków”TVP1^. Obecnie prowadzi w Radiu WNET audycję poranną^.

Nagrody

Laureat nagrody Grand Press 2004 w kategorii dziennikarstwo śledcze za materiały telewizyjne „Mafia paliwowa 1 i 2” (wraz z Przemysławem Wojciechowskim)^.

W 2006 (wraz z Przemysławem Wojciechowskim) nominowany do nagrody imienia Andrzeja Wojciechowskiego. Laureat nagrody „Watergate”, przyznawanej przez Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich w dziedzinie dziennikarstwa śledczego, za reportaż „Gra o PZU” (współautorzy Przemysław Wojciechowski i Jarosław Jabrzyk). W 2008 ponownie uhonorowany nagrodą „Watergate” za reportaż pt. „Rosyjska mafia, polski rząd i gaz”.

W 2009 wraz z Przemysławem Wojciechowskim zdobywca Grand Prix na III Przeglądzie Telewizyjnych Reportaży Śledczych i Interwencyjnych „Ukryta Kamera” w Łodzi. Laureat nagrody na przeglądzie „Bazar” w Poznaniu, laureat nagrody Dziennikarzy Małopolski za dziennikarstwo śledcze (obydwie nagrody wraz z Przemysławem Wojciechowskim).

W 2013 wraz z Maciejem Grabysą laureat międzynarodowej nagrody przyznawanej przez International Organization for Migration na międzynarodowym festiwalu filmowym w Kiszyniowie. W grudniu 2013 wraz z Maciejem Grabysą laureat Grand Prix za reżyserię dla najlepszego filmu polskiego na międzynarodowym festiwalu filmowym Human Doc.

Natomiast w 2014 otrzymał „Nagrodę im. Kazimierza Dziewanowskiego” za rok 2013 przyznaną przez Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich za film Mitzvah (wraz z nim współautor Maciej Grabysa)^.