Kaplica na zakopiańskiej Jaszczurówce darmowe z przewodnikiem

W tym roku z inicjatywy proboszcza parafii p.w. Miłosierdzia Bożego na Cyhrli – ks. Grzegorza Belczaka MIC na okres wakacyjny wprowadzono profesjonalną usługę przewodnicką w kaplicy Najświętszego Serca Pana Jezusa na Jaszczurówce. Można skorzystać nieodpłatnie z oprowadzania po świątyni codziennie (z wyjątkiem niedziel) w godzinach 9.30 – 14.30. Prelekcja dotyczy również historii Jaszczurówki, parku narodowego, budownictwa regionalnego oraz wybitnych postaci związanych w tym miejscem.

Jednocześnie w okresie wakacyjnym w podziemiach kaplicy będzie czynna codziennie w godzinach 10.00 – 17.00 wystawa plastyczna lokalnych artystów (już po raz XXXII). Tym razem tematem wiodącym wystawy jest sentencja „Oto drzewo krzyża”.

Kilka informacji o powstaniu kaplicy na Jaszczurówce.

Jedna z dzielnic Zakopanego nosi nazwę Jaszczurówka. Nazwa ta zapewne została nadana przez lokalnych mieszkańców w związku z występowaniem w tej okolicy salamander plamistych (tak jest do dziś), które górale nazywali potocznie jaszczurkami.  Obecnie w tej górnej części miasta jest stosunkowo mało domów i pensjonatów, ale sto lat temu na Jaszczurówce i w okolicy Bystrego tętniło życie tatrzańskiego kurortu.Tak jak dawniej, tak i dziś biegnie przez Jaszczurówkę droga do Morskiego Oka, na Węgry i na Słowację (dawniej przejście granicznena Łysej Polanie). Obecnie nosi ona nazwę Oswalda Balzera i jest jedną z najdłuższych ulic w Polsce. Blisko Jaszczurówki, na Borach mają swój dom zakonny ss. Urszulanki, które przez wiele lat gościły biskupa Karola Wojtyłę, późniejszego papieża Jana Pawła II. Ówczesny metropolita krakowski bywał pod Tatrami kilka razy w roku i czynił posługę kapłańską właśnie w kaplicy na Jaszczurówce.

Jak doszło do powstania tej świątyni? Powodów było kilka. Po pierwsze, w drugiej połowie XIX wieku, niedaleko Jaszczurówki rozwinęły się dwa miejsca, a mianowicie Kuźnice – z przemysłem metalurgicznym i Bystre - z działalnością społeczną i kulturalną (np. dom pod Jedlami). Po drugie, u wylotu Doliny Olczyskiej w połowie XIX wieku powstało kąpielisko termalne (niestety już nie istnieje), a w pobliżu kilka domów dla letników. Po trzecie, tędy przebiegała droga turystyczna na węgierską stronę Tatr i do Morskiego Oka. Korzysta się z niej po dziś dzień. I po czwarte,  na początku XX wieku znalazł się fundator na to przedsięwzięcie – była to rodzina Uznańskich z Szaflar (na ich ziemi postawiono kaplicę),  a jednocześnie zdeklarował się wzięty już wtedy architekt – Stanisław Witkiewicz, który wykonał projekt świątyni.

Kaplicę p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa za zgodą kardynała Jana Puzyny  wybudowano w latach 1904 - 1907. Na początku, administracyjnie należała do parafii w Poroninie. Jest to jeden z najpiękniejszych przykładów budownictwa w stylu zakopiańskim w Polsce. Po wielu latach, dopiero w 1977 r. rozpoczął się pierwszy większy remont kaplicy, który trwał do 1981 r. Objął on szereg prac od wzmocnienia popękanej podmurówki po remont wieżyczki i wzmocnienie mocowania żelaznych krzyży na dachu. Wymieniono zagrzybione fragmenty ścian i słupów galerii. W uratowaniu kaplicy zasłużył się zwłaszcza ks. Jan Kowalik (zakon Księży Misjonarzy), proboszcz z Olczy, który w trudnych latach dla kościoła w Polsce wyszedł z inicjatywą zbierania datków pieniężnych, by przeprowadzić kapitalny remont niszczejącej kaplicy. Dzięki jego wysiłkom ten cenny zabytek został uratowany i świadczy o dziedzictwie kulturowym naszego regionu.

Obecnie jest to kościół filialny parafii p.w. Miłosierdzia Bożego na Cyhrli, gdzie posługę duszpasterską sprawują Księża Marianie, a kaplica jest pod ich opieką od 1984 roku. Msze Święte w kaplicy sprawowane są o godzinie 17.00 (dni powszednie), o godzinie 10.00 i 17.00 (niedziele i święta).

Opracował Adam Kitkowski