Uroczysta Gala wręczenia certyfikatów jakości ,,Marka Tatrzańska" odbyła się 15 września 2022 roku o godzinie 18:00 w Teatrze im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w Zakopanem.
Kapituła obradowała w składzie:
Liczba nominowanych:20
Kategorie przyznania Znaku Marki Tatrzańskiej:
I Artykuły spożywcze
II Produkty i wyroby rękodzielnicze
III Usługi gastronomiczne, handlowe, noclegowe i inne na terenie Powiatu Tatrzańskiego
Pstrąg to jeden z tych gatunków ryb, które żyją wyłącznie w czystej wodzie. W naturze uwielbia czyste, górskie potoki. Lokalnie występuje w Białym i Czarnym Dunajcu, Białce oraz innych tatrzańskich rzekach. Hodowla pstrąga to niełatwe zadanie, a tym właśnie zajmuje się właściciel karczmy Polaniorka, hodowca pstrągów oraz strażnik rzek górskich. Słynny Tatar z pstrąga, podawany w Karczmie Polaniorka, to danie autorskie właściciela.
Roman Rzadkosz to z zamiłowania wędkarz wędkarstwa muchowego. Od lat zgłębia wiedzę na temat hodowli ryb słodkowodnych, w szczególności pstrąga. Regularnie chętnie angażuje się w inicjatywy z zakresu ochrony gatunków, między innymi w proces zarybiania rzeki Biały Dunajec. Przepis na tatar został przez niego opracowany już w 2014 roku, jednak przez długi czas smak potrawy pozostawał znany tylko członkom rodziny. Dopiero za namową żony Marii Rzadkosz - właścicielki i twórczyni sukcesu restauracji - w 2017 roku tatar zagościł na stołach Polaniorki. Od tego czasu receptura pozostała niezmieniona, a sama potrawa cieszy się ogromną popularnością w szczególności podczas imprez okolicznościowych - podawana jako przystawka lub element zimnej płyty. Aby uchylić rąbka tajemnicy pan Roman zdradza: "W skład tatara - oprócz dobrego jakościowo pstrąga - wchodzą m.in. cebula, ogórek konserwowy, oliwa z oliwek i przyprawy. Kluczowa jest tutaj technika zasolenia, o której jednak nie mogę więcej powiedzieć"
KONTAKT:
ul.Jana Pawła II 312,
34-425 Biały Dunajec
Telefon: 18 207 34 94
Anna Buńda – Dorula maluje na szkle oraz na tkaninach. Malarstwo na szkle uprawia od drugiej połowy lat 90 XX w. jednak dopiero w ostatnich latach dała się poznać jako artystka uprawiająca tę gałąź sztuki ludowej szerszemu gronu odbiorców. Na tkaninach maluje od ok. 2001 roku, kiedy wraz z Andrzejem Siekierką – znanym lokalnym krawcem, specjalizującym się w szyciu ubrań góralskich – opracowali własną metodę projektowania i malowania wzorów. Malarstwo na tkaninach uprawiane przez nią ma charakter użytkowy, z malowanych tkanin szyje się gorsety, spódnice, kożuszki, koszule i inne sztuki odzieży, a czasem również zasłony, poduszki i inne elementy wyposażenia wnętrz.
Od 2011 r. Anna Buńda – Dorula prowadzi warsztaty malowania na szkle dla dorosłych i dzieci. W 2018 r. w gminie Poronin ruszył mikroprojekt pod nazwą „Gmina Poronin i Vychodna nie pozwolą zaginąć ludowym rzemiosłom” w ramach Programu Współpracy Transgranicznej Interreg V-A Polska – Słowacja 2014-2020. W ramach tego projektu artystka poprowadziła pierwsze warsztaty z malarstwa na tkaninach. Działalność warsztatową Anna Buńda – Dorula prowadziła w różnych formach m.in. zajęcia plenerowe na Jarmarku Podhalańskim w Nowym Targu oraz stacjonarne w Centrum Kultury i Promocji w Czarnym Dunajcu oraz w Czerwonym Dworze w Zakopanem.
Anna Buńda-Dorula
Twórczość plastyczna (głównie graficzna), najczęściej humorystyczna, inspirowana Podhalem, w szczególności góralszczyzną. Autor jest absolwentem Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych im. A. Kenara w Zakopanem i ASP w Krakowie. Współpracował z Tygodnikiem Podhalańskim, Biurem Promocji Zakopanego czy Urzędem Gminy Poronin, tworząc prace promujące region Podhala. Warsztat doskonalił będąc animatorem w krakowskim Studio Filmów Animowanych czy warszawskim studio J&P. Jego twórczość prezentowana jest podczas wystaw oraz na profilu „Janusz Tycner Art” na Facebooku.
Janusz Tycner, dzięki wiedzy o regionie, znajomości mentalności ludzi Podhala, tworzy barwne grafiki, obrazujące (najczęściej w humorystyczny sposób) życie codzienne górali. Znajdziemy wśród nich m.in. ilustracje do góralskich opowiadań czy śpiewek, grafiki tworzone przy okazji dni świątecznych czy okolicznościowych wydarzeń, ale również ciekawe interpretacje znanych dzieł kultury z cyklu „Historia Sztuki Po Góralsku”. Prace Janusza Tycnera są prawdziwą wizytówką Podhala, pojawiają się m.in. na różnych wystawach, zobaczyć je można również na pamiątkach regionalnych czy kalendarzach. Są one chętnie publikowane oraz udostępniane, zarówno przez mieszkańców Powiatu Tatrzańskiego, jak i przyjeżdżających tu turystów. Wyróżniają się nie tylko artystycznym kunsztem, ale i dobrą znajomością, tak historii regionu, jak i zwyczajów czy gwary, a dodatkowo posiadają w sobie humorystyczny element, co powoduje, że stanowią znakomity przykład tego, jak współcześnie można popularyzować Podhale i kulturę góralską.
Janusz Tycner
Jestem córką Zdzisława Walczaka i Zofii z d. Zych.
Ukończyłam Technikum Tkactwa Artystycznego w Zakopanem, po którym przez kilka lat tkałam gobeliny w Zakopiańskich Warsztatach Wzorcowych. jestem absolwentką Zakopiańskiego Studium Medycznego oraz Uniwersytetu Jagiellońskiego na Wydziale Zdrowia. Ponad 30 lat pracowałam jako pielęgniarka w Szpitalu Powiatowym im. dr Tytusa Chałubińskiego w Zakopanem, gdzie ponad 16 lat (do przejścia na emeryturę) pełniłam obowiązki pielęgniarki oddziałowej oddziału neonatologicznego. Obecnie pracuję w Szpitalu Specjalistycznym Chorób Płuc im. Klary Jelskiej w Zakopanem.
Pierwsza wystawa indywidualna prezentowana była w 2004 roku, w zakopiańskiej karczmie ,,U Wnuka". Moje obrazy pokazane były na 28-miu wystawach indywidualnych i ponad 100 zbiorowych w kraju i za granicą. Moje malarstwo uznawane jest za jedne z najbardziej tradycyjnych, z pośród aktualnie malowanych na Podhalu. Bardzo chętnie biorę udział w aukcjach charytatywnych na rzecz dzieci. Prowadzę warsztaty malarstwa na szkle organizowane przez różne instytucje w kraju i za granicą, a także podczas ,,białych" i ,,zielonych" szkół.
Marta Walczak Stasiowska
Stal to plastyczny trwały materiał, w sobalowej kuźni wykonywane są projekty z wyjątkową pasją i pieczołowitością, których kształt przyciąga wzrok. Dbając o walory użytkowe i funkcjonalne. Inspiracje i wzornictwo zaczerpnięte jest z bogatej ornamentyki góralskiej, która stanowi dziedzictwo kulturowe podhala
W sobalowej kuźni wykonywane są:
-balustrady
- ogrodzenia z kutej stali
- przedmioty użytkowe
Firma o lokalny, ogolnokrajowym i ogólnoeuropejskim zasięgu.
Tradycja rodzinna oraz wieloletnie doświadczenie zdobywane u najlepszych mistrzów na podhalu, sprawiają,że produkty sa wykonywane ręcznie z niezwykłą starannością i precyzją.
Każdy produkt jest wykonany w orginalny sposób, zawiera unikalne zdobienie, ornament dzięki czemu ma on niepowtarzalny wygląd.
,,Sobalowa kuźnia kowalstwo artstyczne"
Janusz Cudzich
Firma została założona w 1988 roku i od początku trudniła się pracą ściśle związaną z materiałem, jakim jest drewno.
Zainteresowanie i fascynacja rzemiosłami takimi jak stolarstwo i ciesielstwo, jak i również specyfika regionu, pozwoliły wykształcić firmę specjalizującą się w budownictwie drewnianym, zarówno w technologiach tradycyjnych z bali (z „płazów” czy tzw. „połówek) - jak i w technologiach szkieletowych – charakterystycznych dla budownictwa alpejskiego, kanadyjskiego czy skandynawskiego. Firma może poszczycić się wieloma realizacjami projektów, nie tylko na terenie Polski, ale także za granicą. Wśród nich znaleźć możemy domy wykonane przy pomocy różnych technologii oraz w odmiennej stylistyce - począwszy od stylu zakopiańskiego, poprzez style Polski wschodniej, styl alpejski, po akcenty drewna w budynkach nowoczesnych.
Przedmiotem działań firmy są nie tylko same budynki, ale również wykończenie ich wnętrz i elewacji oraz wyposażenie w postaci stolarki okiennej i drzwiowej, schodów, mebli regionalnych i stylizowanych oraz innych drewnianych elementów. Ponadto firma wykonuje obiekty małej architektury, tj. wiaty czy altany, a także prace renowacyjne w kościołach, skansenach, obiektach zabytkowych.
W firmie prowadzona jest praktyczna nauka zawodu dla uczniów w zawodach stolarz i cieśla oraz dla uczniów techników budowlanych odbywających praktyki zawodowe.
Lassak Budownictwo, Andrzej Lassak
Kontunuując pomysł przypomnienia dokonań olimpijczyków z Kościeliska, udało się pozyskać fundusze i w roku 2021 zrealizować projekt „Trenuj z olimpijczykiem kultywowanie tradycji narciarstwa biegowego”. W ramach projektu powstała publikacja pt. „Olimpijczycy z Kościeliska” przedstawiająca sylwetki 56 wybitnych sportowców z Gminy Kościelisko, którzy reprezentowali Polskę na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich. Wydana w ciekawym formacie i z oryginalną grafiką książka przybliża historię sportu na Polanach na przestrzeni ponad 90 lat. Warto podkreślić, że to pierwsza publikacja, która w sposób całościowy opowiada o tej tradycji.
Wydawnictwo przygotowane zostało przez Barbarę Caillot, Aleksandrę Karkowską (autorki m. in. ksiązki „Na Giewont się patrzy”) i Wojciecha Szatkowskiego, wybitnego znawcę tematów związanych ze sportami zimowymi. Publikacja miała premierę wiosną 2021 i spotkali się na niej wszyscy olimpijczycy, by wspomninac dawne czasy. Dzięki temu projektowi olimpijczycy poczuli się bardzo docenieni.
Publikacja „Olimpijczycy z Kościeliska” otrzymała wyróżnienie w konkursie dla Najlepszej Książki Górskiej na Targach Książki w Krakowie.
Projekt cieszył się bardzo dużym zainteresowaniem wśród mieszkańców i turystów. Olimpijczycy z gmin przeprowadzili także kilkanaście treningów na nartach biegowych. Uczestnicy zajęć na zakończenie byli dekorowani medalami przez olimpijczyków, z czego byli bardzo dumni.
Gmina Kościelisko
Słuchowisko radiowe w reżyserii Krzysztofa Kiczka powstało na podstawie książki Barbary Calilot i Aleksandry Krakowskiej pod tym samym tytułem, a muzykę i teksty śpiewek przygotował i wykonał Krzysztof Trebunia-Tutka.
Koncepcja i produkcja audycji pochochodzi od Daniela Wahla, za realizację nagrań odpowiadał Krzysztof Kurek, a edycja dźwięku i reżyseria jest dziełem Krzysztoda Kiczka.
W słuchowisku wystąpili mieszkańcy gminy Kościelisko i Podhala, a także autorki książki: Maciej Krzeptowski, Józef Pitoń, Stanisława Trebunia-Staszel, Anna Trebunia Tutka, Krzysztof Trebunia-Tutka Maria Zych-Ptoś, Grzegorz Bochnak, Barbara Caillor i Aleksandra Karkowska.
Na realizację słuchowiska Lokalna Organizacja Turystyczna Gminy Kościelisko pozyskała środki z Województwa Małopolskiego w ramach Programy Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020
Słuchowisko „Na Giewont się patrzy” to projekt służący dwóm pięknym tradycjom. Z jednej strony to opowieść o starych zwyczajach na Skalnym Podhalu, wspomnienie odległych czasów snute podczas tradycyjnego spotkania- posiad, rozmowy prowadzone piękną gwarą przez mieszkańców tej ziemi w towarzystwie góralskiej muzyki i śpiewu. Z drugiej to odświeżenie formy literackiej słuchowiska, która właśnie przeżywa swój renesans.
Największym atutem projektu jest połączenie profesjonalizmu realizatorów z autentycznością opowieści i naturalnością uczestników. Wzięły w nim udział osoby, dla których tradycje, o których toczą się rozmowy przy stole nie są tylko opowieścią samą w sobie, lecz częścią ich życia lub ich wspomnień. Również język, w którym to opowiedziano jest na wskroś żywy. Nad każdym elementem audycji czuwali z resztą specjaliści – za konstulację etnolingwistyczną odpowiadał Krzysztof Trebunia-Tutka i doktor Stanisława Trebunia- Staszel, wybitni znawcy języka, zwyczajów, muzyki i śpiewu Skalnego Podhala.
Nagranie przeprowadzono w drewnianym domu w Kościelisku, co służyło stworzeniu prawdziwej atmosfery spotkania, a reżyserowi i dźwiękowcom pozwoliło na uzyskanie autentyczności nagrania.
Nikt wcześniej, nie dał szansy opowiedzieć góralom o sobie, w taki sposób. Udało się stworzyć utwór atrakcyjny dla współczesnych słuchaczy, a dla przyszłych cenny dokument czasu i miejsca.
Premiera słuchowiska odbyła się 15 lipca 2021r. w pięknym wnętrzu Domu Ludowego w Kościelisku. Zgromadziła wielu mieszkańców gminy i turystów, w tym także aktorów słuchowiska oraz bohaterów opowieści książki Barbabry Caillot i Aleksandry Karkowskiej, która posłużyła jako wyjściowy materiał do stworzenia nagrania.
Gmina Kościelisko
Od 11 lat, w każdym roku szkolnym, od września do maja, Miasto Zakopane jest operatorem programu edukacyjnego „Cool-turalny Człowiek”. Ponadto w programie biorą udział następujące Instytucje : Narodowe Muzeum Tatrzańskie im. dra. Tytusa Chałubińskiego, Tatrzański Park Narodowy, TCKiS „Jutrzenka”, Starostwo Powiatowe w Zakopanem, Zakopiańskie Centrum Kultury, Miejska Galeria Sztuki im. hr. Wł. Zamoyskiego, Centrum Kultury Regionalnej Willa Czerwony Dwór, Miejska Biblbioteka Publiczna im. Stefana Żeromskiego, Zakopiańskie Centrum Edukacji, Stowarzyszenie im. Mieczysława Karłowicza, Teatr im. St. I. Witkiewicza, Towarzystwo Miłośników Teatru im. Heleny Modrzejewskiej, Galeria Antoniego Rząsy, Galeria „Strug” przy ZSP im. A Kenara, Tatrzańska Agencja Rozwoju, Promocji i Kultury, Kino „Miejsce” , Muzeum Karola Szymanowskiego w willi Atma, Związek Podhalan Oddział Zakopane, Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji, Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” Gniazdo w Zakopanem, Teatr Rozrywki RZT Szymoszkowa, Aqua Park Zakopane, Muzeum Jana Kasprowicza i Galeria Obrazów Władysława Jarockiego na Harendzie, Chałupa Sabały, Hotel Górski Kalatówki, Orski Gallery, Dom Jana Sztaudyngera-Willa Koszysta, Galeria Jerzego i Marii Gruszczyńskich, Dom Muzealny Ornak.
Do udziału w programie zapraszane są dzieci od przedszkola po maturzystę uczęszczające zarówno do placówek samorządowych jak również państwowych i niepublicznych na terenie Zakopanego. Wszyscy uczestnicy programu są mieszkańcami Powiatu Tatrzańskiego. Uczestnik zarejestrowany w programie zbiera od września do maja potwierdzenie obecności na karcie Cool-turalnego Człowieka poprzez wpisanie daty, nazwy wydarzenia objętego programem oraz uzyskanie pieczątki organizującej je instytucji. Każde potwierdzenie powinno być zebrane w innym miesiącu. Uczestnik w zależności od wieku musi zebrać 5 potwierdzeń (przedszkolaki, uczniowie klas 1-3) lub 9 potwierdzeń (uczniowie wyższych klas). Informacje o wydarzeniach przekazywane są co miesiąc Uczestnikom Programu za pośrednictwem e-maila jak również poprzez Profil społecznościowy COOL-turalny Człowiek. Na zakończenie programu Uczestnicy składają karty colt-turalnego człowieka z potwierdzeniami w Wydziale Kultury Urzędu Miasta Zakopane. Wszyscy, którzy złożyli karty otrzymują drobne upominki. Przyznawane są także nagrody rzeczowe i wyróżnienia indywidualne jak również dla szkoły i klasy, które miały największą ilość osób biorących udział w programie. Najmłodsi uczestnicy mogą również złożyć pamiętnik przedstawiający historię ich uczestnictwa w danej edycji wydarzeniach. Z inicjatywy Młodzieży zakopiańskiej, główne nagrody, jakimi jest sprzęt elektroniczny, losowane są publicznie, podczas Zakopiańskiego Dnia Dziecka. Do głównej nagrody, dodawany jest bonus w postaci zaproszenia przez jedną z instytucji biorących udział w programie.
Urząd Miasta Zakopane